Przestroga

Jeśli już zaczęłam się czepiać tych, którzy przeliczają to napiszę drobną przestrogę. Mam nadzieję, że nikogo nie obrażę.

Drobna dygresja:
Nie chce z siebie teraz robić gwiazdy co to wyjechała, by olśnić swym blaskiem Australijczyków. Sama potrzebuje jeszcze wiele się nauczyć, nadal mam problemy z komunikacją i jeszcze nie postawiłam oczekiwanych fundamentów.

W tym samym terminie co ja przyjechało młode małżeństwo.
Na pierwszy rzut oka sympatyczni, weseli i zdroworozsądkowi. To co mnie zaskoczyło to zdecydowali się na wyjazd do kraju w którym totalnie nie znali języka. Osobiście nie odważyłabym się. Miesiąc przed wyjazdem padło pytanie do agenta:
- "Panie X a czy na kurs się jakiś powinniśmy zapisać? Wie, Pan ja nie dogadam się"
+ "Zapisaliście się do szkoły językowej to tam się nauczycie"

Co innego mógł powiedzieć na miesiąc przed wyjazdem.

Ciągle wspominali o koniecznym momencie rozstania się z pierogami, ogórkami kiszonymi i bigosem. Obawiali się, że nie znajdą substytutu. Ja tam się bardziej martwiłam, że może być ciężko o pracę. No, ale są różne obawy u różnych ludzi.

Wyjechaliśmy.

Przez pierwsze tygodnie starałam się z nimi trzymać, bo w ogóle polskiego nie słyszałam. A to były jedyne osoby, które jakkolwiek znałam. Do tej pory się cieszę, że nie zamieszkałam z nimi.

Urywek rozmowy:
- "ejj chodźcie na piwo"
+ "nie, bo pieniędzy nie mamy. Jeszcze pracy nie znaleźliśmy. W sumie to i do domu później daleko, a autobusami nie jeździmy, bo drogo więc wszędzie na pieszo chodzimy. A i tak jak skończymy pić to ciemno będzie a Ona boi się chodzić skrótem nocą <skrót = wylana asfaltem ścieżka przez park. Na pieszo max 5 minut>"
- "pomijając piwo, czemu rowerów nie kupicie?"
+ "to nic nie da, bo i tak przez park będziemy musieli przejechać"
- "no ale zawsze możecie jechać tak jak autobus i szybciej też będzie"
+ "wtedy nie będziemy mogli korzystać ze skrótu"
- <myślę 'bezsensowna rozmowa'> zamilkłam

Ów Państwo stwierdziło, że za mniejsze pieniądze niż najniższa krajowa pracować nie będą. Praca ma być legalna.
A jak jest na prawdę: jeśli na zajęciach uczy się języka od poziomu 'where are you from' to niestety, ale o takiej pracy można zapomnieć. Nawet na pokojówkę trzeba mieć min. komunikatywny.

Kolejne komentarze:
- agent był beznadziejny, bo polecił Gold Coast, a nie Melbourne, gdzie jest duża Polonia. Na pewno ktoś, by nam pomógł. <do tej pory nie rozumiem, niby dlaczego ktoś miałby im pomóc? To jakiś obowiązek?>
- szkoła jest zła, bo nie znalazła pracy, a jedynie poprawiono resume
- miasto to już w ogóle jest beznadziejne, bo tu nie ma normalnej pracy

Przyznam, że siła propagandy jest olbrzymia i przez pewien moment sama wpadłam w panikę.

Doradziłam jak należy tutaj szukać pracy. Usłyszałam:
- "ja nie będę przed szkołą siedział na gumtree. Nie mam na to czasu. Na pieszo chodzimy do szkoły <5-7km w jedną stronę> i nie mamy jak sprawdzać"
+ "no, ale idąc przecież możesz przeglądnąć listę"
- "i co mi to da jak nie wyślę resume?"
+ "możesz je wysłać ze szkolnego komputera"
- "no tak, ale po drodze jak będę siedział na necie to muszę za niego zapłacić. A wiesz, że nam się nie przelewa"

I taka to była rozmowa.

Okazało się, że Tato załatwił jednemu pracę, Mama drugiemu. Jak kupili tv i nie mieli stolika to rodzina w gratisie kupiła meble do całego mieszkania i tak dalej i tak dalej.

Proszę, jeśli przez całe życie Wasza samodzielność ograniczyła się do cotygodniowych zakupów w Auchan to nie przyjeżdżajcie tutaj. Nie odnajdziecie się. Tu nikt Wam nie zaoferuje ot tak pracy. Nikt z otwartymi ramionami nie przygarnie Was dlatego, bo zdecydowaliście się na wyjazd. Szkoda Waszych pieniędzy, wysiłku, czasu i nerwów.